آن بالایی ها چه کسانی هستند؟ آیا همان هایی نیستند که در دنیای سیاست آبروی هم را در رسانه ها و در مناظرات مختلف و به شیوه های مختلف صرفا به خاطر نشان دادن قدرت خودشان می برند که شاهد آن در این انتخابات اخیر مجلس هم بودیم و انگار یادشان رفته که مومن هستند و باید آبروی یکدیگر را حفظ کنند
آن ها انسان هایی هستند که در عالم سیاست میگویند:باید به هر وسیلهای به هدف رسید و اگر مخالفی ببینم به هر قیمتی آن را از سر راه بردارم و بکوبم.که این با اخلاق سیاسی اسلامی تناقض دارد و حتی با سیاست مدرن هم همساز نیست.چرا که در سیاست مدرن هم اینگونه رفتار نمیشود.
حال برخی ها چگونه خودشان را انسانهای مذهبی و ولایتی می دانند خدا می داند!!
ای انسان های به اصطلاح خوب بگذارید یک مقدار فضای جامعه لطیف تر شود یک مقدار تنفس از نوع پاکش را استشمام کنیم بگذارید بوی تعفن دروغ و غیبت و تهمت شما از بین برود،در روزنامه ها و در سایت ها همه و همه حرف از این است که فلانی دست به افشاگری زده است فلانی علیه فلانی بیانیه صادر کرده است و هزاران فلانی دیگر بس است دیگرآخر برای چه؟ برای رسیدن به کجا؟
چرا استرس به این مردم که جانشان را برای این انقلاب داده اند وارد میکنید چرا پایه های نظام را با حرف های نسنجیده خود لرزان می کنید دین و دنیا و آخرت خود را به چه چیزی می فروشید؟
من یک جوان هستم و شما به جای الگو بودن برای من شده اید مثال آن داستانک که باید برعکس کارهای شما را انجام دهم تا شوم یک انسان خوب...
ای انسان هایی که لباس دین و اسلام را پوشیده اید اما از اسلام و دین مردم دارید سو استفاده می کنید پیامبر حدیثی دارد به این مضمون که من میترسم که امت من در آخر الزمان از اسلام نام ببرند ولی در عمل مخالف اسلام باشند. به همین جهت اسلام مصر بود که سیاسیون که با اسلام و انقلاب گره خوردهاند امورات را در دست بگیرند و در صحنه باشند. چرا که اینها آموزش دین و سیاست را با هم دیده بودند.
اما به تدریج عدهای پیدا شدند که جدایی دین از سیاست را نگفتند ولی در عمل فقط دیانت را یدک کشیدند.
در اخلاق اجتماعی به کجا رسیده ایم در زندگی روزمره به چه چیزی فکر میکنیم آیا غیر این است که به خاطر پول در این دنیا دست به هرکاری می زنیم از دروغ و شایعه پراکنی گرفته تا تهمت و تخریب یک نفر آیا ما همان انسان های خوب و با فرهنگ و اسلامی هستیم؟؟
سیاست و سیاسی کردن شده تمام زندگیمان نفاق و دورویی و ظاهری مذهبی ساختن و درونی شیطانی داشتن شده کار بعضی هایمان این یعنی زندگی؟ این یعنی اخلاق؟این یعنی احترام؟مانده ام که چه کسانی ما را اینگونه کرده اند ؟خودمان شده ایم؟ یا جامعه باعثش شده؟
در مورد اخلاق و احترام در ورزشی صحبت نکنیم بهتر است فقط به همین نکته بسنده کنم که فضای ورزشی خراب تر از گذشته است انتصاب های فامیلی،نفوذ جریان انحرافی در ورزش،پشت میز نشینی های آدم های بی سواد،آبروی همدیگر را به راحتی با دادن بیانیه و گفتن در رسانه ها بردن بی احترامی به بزرگتر فحاشی و الا ما شا الله...
و در آخر با صحبت های آیتالله طباطبایی این متن را به پایان می رسانم:(برگشت نخبگان به صحنه سیاسی قطعا کارساز است و کسانی که بی جهت مقام گرفتهاند و با نالایقی به پستی رسیدهاند و اهل شعارند این ها کارساز نیستند. آدم عاقل همیشه خود را کنار میکشد که از بدزبانی تندروها در امان باشد. مسئولین محترم بسیج و سپاه مراقب باشند که این انگ به آنها نخورد. خیلی بد است که تا کسی حرف حسابی میزند میروند و درب خانه اش شلوغ میکنند.
امیرالمومنین میگوید: «بترسید از غوغا گران. غوغاگران کسانی هستند که ندانسته جایی را شلوغ میکنند. موقعی که جمع میشوند ضرر میرسانند و موقعی که متفرق میشوند منفعتت میرسانند.»)
و این هم پایان خودم:مهربانی کجاست؟!در جست و جوی مهربانی میگردم در جست و جوی آدم های خوب آدم های بی شیله پیله آدم های صاف و صوف آدم های خوش غیرت و خونگرم آدم های بی پول اما دوست داشتنی آدم های خدا دوست و خدا ترس آدم های بی توقع میدانم هنوزم اینگونه افراد هستند آری هستند اما...(آدم عاقل همیشه خود را کنار میکشد که از بدزبانی تندروها در امان باشد)
امیدوارم فضای جامعه اسلامی ایران آرام و پر از دوستی و مهربانی و محبت شود به دور از تنش و غرض ورزی های سیاسی ... به امید خدا ...